การรวมกลุ่มเป็นประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนจะก่อให้เกิดการเคลื่อนย้ายอย่างเสรีใน
5 ภาค ได้แก่ สินค้า บริการ การลงทุน เงินทุน และแรงงานฝีมือ การเปิดเสรีด้านการเคลื่อนย้ายแรงงานจะเกิดขึ้นอย่างเต็มรูปแบบในปี
พ.ศ. 2558 หรือในอีก 3 ปีข้างหน้า การเคลื่อนย้ายนักวิชาชีพ หรือแรงงานเชี่ยวชาญ หรือผู้มีความสามารถพิเศษของอาเซียนได้อย่างเสรี
ถือเป็นการขับเคลื่อนกิจกรรมทางเศรษฐกิจในภูมิภาคอาเซียน ที่สำคัญ โดยกลุ่มสมาชิกอาเซียนได้จัดทำข้อตกลงยอมรับร่วมกันในเรื่องคุณสมบัติหรือมาตรฐานในแต่ละวิชาชีพ
หรือ Mutual RecognitionArrangements: MRAs เพื่ออำนวยความสะดวกในการเคลื่อนย้าย นักวิชาชีพหรือแรงงานเชี่ยวชาญ หรือผู้มีความสามารถพิเศษของอาเซียนได้อย่างเสรี
ปัจจุบันมีข้อตกลงยอมรับร่วมในคุณสมบัตินักวิชาชีพของอาเซียน
(MRAs) ทั้งหมด 7 สาขา คือ แพทย์(Medical Practitioners) ทันตแพทย์ (Dental Practitioners) พยาบาล (Nursing Services) สถาปัตยกรรม(Architectural Services) การสำรวจ (Surveying Qualifications) นักบัญชี (Accountancy Services) และวิศวกรรม (Engineering Services) ส่วนสาขาอื่นๆ ยังอยู่ระหว่างการพิจารณา ซึ่งนักวิชาชีพดังกล่าว หากมีความสามารถและมีคุณสมบัติผ่านตามเงื่อนไขที่แต่ละประเทศกำหนด
ก็จะสามารถไปทำงานในกลุ่มสมาชิกอาเซียนได้อย่างเสรี
โดยได้รับการปฏิบัติต่อเยี่ยงชนชาตินั้น ๆ
ในขณะที่คนไทยสามารถไปทำงานในประเทศอาเซียนได้อย่างเสรีนั้น
สภาวิชาชีพ หรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับการดูแลมาตรฐานของอาชีพทั้ง 7 นั้นคงต้องมีการดำเนินการอย่างเข้มแข็งรัดกุมเป็นอย่างมาก
เพื่อรักษามาตรฐานของผู้จบวิชาชีพในสาขาอาชีพนั้นๆ ในไทยให้คงเดิม หรือยกระดับให้สูงขึ้นไปอีก
ป้องกันมิให้เกิดการอ่อนด้อยในเรื่องมาตรฐานขององค์กรในการผลิตคน
บางแห่งที่อาจใช้โอกาสนี้เพิ่มรายได้ในการเร่งผลิตคนในวิชาชีพเหล่านั้นจำนวนมากเพื่อตอบสนองตลาดที่ใหญ่ขึ้น
มิฉะนั้นอาจส่งผลกระทบทางลบโดยรวมอีกปัญหาที่อาจะตามมาอีกอย่างคือ บางวิชาชีพไทยเริ่มจะเข้าสู่วิกฤตการขาดแคลนอาจารย์
เช่น ทันตแพทย์ ถ้าแก้ปัญหาไม่ทันท่วงทีในเวลาอีกสามถึงห้าปีข้างหน้า
ไทยจะมีปัญหาเรื่องการสร้างบุคลากรรุ่นใหม่ในสายวิชาชีพทันตแพทย์อย่างแน่นอน
ขณะเดียวกัน ก็ต้องระวังดูแลในเรื่องมาตรฐานของคนจากประเทศต่างในอาเซียนที่เข้ามาประกอบอาชีพทั้ง 7
อาชีพในไทยด้วยเช่นกัน
เพราะอาจจะมีผู้มาจากประเทศอื่นที่มาประกอบอาชีพในไทยมีปัญหาความอ่อนด้อยในเรื่องมาตรฐาน
ซึ่งถ้าดูแลไม่รอบคอบรัดกุม อาจก่อเกิดผลกระทบกับสังคมไทยในทางลบ
และอาจส่งผลต่อปัญหาการประกอบอาชีพของคนไทยเอง
ประชาชนไทยทุกคนต้องตื่นตัวและเตรียมรับกับการเข้ามาของประชาคมอาเซียน ในระดับอุดมศึกษาและบัณฑิตศึกษามีส่วนสำคัญมากเพราะเปรียบเสมือนผู้ผลิตอาชีพทั้ง
7 สู่ท้องตลาด ปัญหาใหญ่ที่คนไทยค่อนข้างประสบมากคือภาษาอังกฤษที่ใช้เป็นภาษาสื่อสาร
เรายังขาดทักษะด้านการสื่อสาร หรือจะสรุปได้ว่าแม้ 7 อาชีพ
เราเก่งกว่าทั้ง 10 ประเทศในอาเซียน
แต่ถ้าเราขาดทักษะทางการสื่อสารภาษาอังกฤษ ความรู้ที่จะไปเทียบก็ไม่มีความหมายอะไร
ดังนั้นมหาวิทยาลัยต่างๆย่อมต้องผลักดันให้นิสิตนักศึกษาตระหนังถึงการสื่อสารภาษาอังกฤษซึ่งเป็นภาษาที่สำคัญต่อการศึกษาในการก้าวสู่ประชาคมอาเซียนในปี
2558 ต่อไป
http://km.ru.ac.th/hrd/article/asean/aec2.pdf
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น